تحلیل مردم شناختی مجسمه های شهری تهران (منطقه مورد مطالعه منطقه11)

هر شهر دارای هویت تجسمی خاص بوده که در گذر تاریخی آن آثار هنری مختلف از جمله مجسمه کاربرد های فرهنگی و زیبا شناسی مختلفی به همراه داشته است . حضور مجسمه و ساختار بدیع در فضا های مختلف شهری میتواند در بالا بردن سواد بصری شهروندان به لحاظ محتوا و ایجاد ارتباط عمومی موثر واقع شود . پژوهش حاضر به بررسی فرهنگ مجسمه های شهری و به تحلیل مردم شناختی مجسمه های شهری در منطقه11 شهر تهران می پردازد.روش این پژوهش روش مردم شناسی ژرفانگر بوده و در تحلیل اطلاعات از نظریات مکتب های کارکردگرایی استفاده شده است. پژوهش ابتدا به ارائه ی مطالعات نظری و اطلاعاتی راجع به مجسمه های معاصر ایران پرداخته و سپس نتایجی که در زمین تحقیق و با مطالعه ی تجربی واقعیت های اجتماعی و مصاحبه با عابرین وساکنین منطقه 11 به دست آمده را مورد بررسی قرار داده است. با بررسی کردن پاسخ های به دست آمده از جامعه ی پژوهش و دسته بندی مجسمه ها بر اساس کارکرد به نتایج قابل توجهی در خصوص دیدگاه افراد جامعه نسبت به هنر مجسمه های شهری و مجسمه معاصر ایران می رسیم.نتایج نشان می دهند که مخاطب مجسمه های شهری شاید دانش و تخصص هنری نداشته باشند اما برایشان اهمیت زیادی دارد که اثری که در شهر ارائه می شود از کیفیت اجرایی و هنری و همچنین موضوع خوبی برخوردار باشد و هر کجا که این نکات رعایت نشده بودند مخاطب اثر را مورد انتقاد قرار می دادند.